Οι δράσεις του ΙΤΥΕ “Διόφαντος” που προωθούν τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην Εκπαίδευση παρουσιάστηκαν στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Ηλεκτρονική Μάθηση και Ανοικτοί Εκπαιδευτικοί Πόροι», Κόρινθος, 29-30 Μαρτίου 2025, που διοργανώνεται από το Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με την Ελληνική Επιστημονική Ένωση Τεχνολογιών Πληροφορίας & Επικοινωνιών στην Εκπαίδευση (ΕΤΠΕ).

Η ανακοίνωση είχε τίτλο «Η Εκπαίδευση στην Εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης: Προκλήσεις, Ευκαιρίες και ο Ρόλος του ΙΤΥΕ “Διόφαντος” στη Διαμόρφωση του Ψηφιακού Μέλλοντος της Εκπαίδευσης», Β.Δελής, Χ.Μ.Λιάπης, Μ.Παρασκευάς, Ζ.Σμυρναίου και η παρουσίαση έγινε από τον κ. Μιχάλη Παρασκευά, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και αντιπρόεδρο στο ΙΤΥΕ “Διόφαντος” και συντονιστή της ερευνητικής ομάδας NetLearn. Ειδικότερα παρουσιάστηκαν οι δράσεις:

1. Σχολική επαγγελματική καθοδήγηση με μηχανική μάθηση: Αφορά στην επαγγελματική καθοδήγηση μαθητών μέσω μιας ψηφιακής πλατφόρμας βασισμένης σε μηχανική μάθηση. Η πλατφόρμα περιλαμβάνει διαγνωστικά εργαλεία και προτείνει εκπαιδευτικές και επαγγελματικές επιλογές με εξατομικευμένες προτάσεις. Δημιουργείται αποθήκη δεδομένων με στοιχεία από το myschool, τις Πανελλαδικές αλλά και την αγορά εργασίας. Μέσω επιχειρησιακής ευφυΐας, αναπτύσσονται αναλύσεις και προβλεπτικά μοντέλα. Μέχρι σήμερα έχει ολοκληρωθεί το θεωρητικό πλαίσιο και τα ψυχομετρικά εργαλεία.
2. Κέντρα Καινοτομίας στην Εκπαίδευση: Αφορά στην ανάπτυξη Κέντρων Καινοτομίας στις 13 Περιφερειακές Διευθύνσεις, τα οποία ενισχύουν τις ψηφιακές δεξιότητες και προωθούν την εκπαιδευτική καινοτομία. Τα Κέντρα εστιάζουν σε τεχνολογίες όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, η Ρομποτική, η Επαυξημένη Πραγματικότητα και τα Metaverse. Δημιουργούνται εξειδικευμένα εργαστήρια (AR/VR, ΤΝ & IoT, Ρομποτικής, FabLabs) που ενσωματώνουν καινοτόμες διδακτικές προσεγγίσεις και αναπτύσσουν τις δεξιότητες του 21ου αιώνα, διαμορφώνοντας ένα δυναμικό εκπαιδευτικό οικοσύστημα.
3. Διαλογικός πράκτορας στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο: Αφορά στην ανάπτυξη ενός chatbot βασισμένο σε αρχιτεκτονική Retrieval Augmented Generation για την υπηρεσία helpdesk του ΠΣΔ. Το chatbot συνδυάζει ανάκτηση πληροφορίας και γλωσσικά μοντέλα παραγωγής κειμένου για την παροχή εξατομικευμένων απαντήσεων, όπως τα Llama-Krikri, Meltemi και Deepseek, ενώ έχει ήδη γίνει η εκπαίδευση του μοντέλου με δεδομένα από την υπηρεσία helpdesk ΠΣΔ. Το chatbot αναμένεται να μειώσει τον χρόνο απόκρισης στα αιτήματα των χρηστών, να υποστηρίξει πολύγλωσσους χρήστες και να βελτιώσει την επικοινωνία.
4. Η Τεχνητή Νοημοσύνη στα συνεργατικά έργα eTwinning: Αφορά στην προώθηση της ΤΝ στην εκπαίδευση μέσω του eTwinning. Για το σκοπό αυτό ο Εθνικός Οργανισμός Υποστήριξης eTwinning προσφέρει ένα διαδικτυακό μάθημα για την παιδαγωγική αξιοποίηση της ΤΝ, ενώ μέσα στο 2025 θα προσφέρει και ένα MOOC για την εφαρμογή της ΤΝ στα έργα eTwinning. Επιπλέον, διοργάνωσε ένα διακρατικό Contact Seminar που αποσκοπούσες στην ενίσχυση των δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών στην ΤΝ, ενώ το ηλεκτρονικό περιοδικό WELCOME eTwinning δημοσιεύσει επιστημονικές ανακοινώσεις εκπαιδευτικών που αφορούν σε εκπαιδευτικές πρακτικές με χρήση ΤΝ.

Επίσης, ο κ. Παρασκευάς συμμετείχε στη Στρογγυλή Τράπεζα με τίτλο «Ανοικτή Εκπαίδευση στην Εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης: Προκλήσεις και Προοπτικές», που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του συνεδρίου, με συμμετέχοντες τους κ.κ. Ν.Μήτρου, καθηγητή ΕΜΠ, Α. Μικρόπουλο καθηγητή Παν. Ιωαννίνων και Γ. Λέπουρα καθηγητή Παν. Πελοποννήσου και συντονιστή τον κ. Α.Τζιμογιάννη καθηγητή Παν. Πελοποννήσου. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο κ. Παρασκευάς ανέφερε ότι οι αλγόριθμοι Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) συμβάλλουν στην εξατομικευμένη και διαφοροποιημένη μάθηση καθώς μπορούν να προσαρμόζουν το εκπαιδευτικό υλικό και την εκπαιδευτική διαδικασία σύμφωνα με τον ρυθμό, τις ανάγκες και τις δυνατότητες κάθε εκπαιδευόμενου. Τόνισε τη σημασία της ανάλυσης μαθησιακών δεδομένων, η οποία εντοπίζει πρότυπα συμπεριφοράς και προβλήματα, παρέχοντας έτσι πολύτιμες πληροφορίες στους διδάσκοντες για βελτίωση της διδασκαλίας τους. Υπογράμμισε τις διαφορές μεταξύ της ΤΝ και των παραδοσιακών ΤΠΕ στην εκπαίδευση, εξηγώντας πως, ενώ οι δεύτερες παρέχουν βασικά ψηφιακά εργαλεία, η ΤΝ εισάγει δυναμικές και αυτοβελτιούμενες δυνατότητες που προσφέρουν εξατομικευμένες μαθησιακές εμπειρίες. Τόνισε την αναγκαιότητα συνδυασμού της ΤΝ με τις υπάρχουσες διδακτικές μεθόδους, καθώς επίσης και την ανάγκη για επενδύσεις σε ψηφιακές υποδομές σε σχολεία και Πανεπιστήμια και σε στοχευμένη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων. Τέλος, επεσήμανε τη σημασία της διεπιστημονικής συνεργασίας μεταξύ εκπαιδευτικών και τεχνολόγων για την ανάπτυξη καινοτόμων και βιώσιμων λύσεων σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα που θα αξιοποιούν την ΤΝ, καθώς επίσης και την αξία της προσαρμογής των προγραμμάτων σπουδών των Πανεπιστημίων, ώστε να περιλάβουν μαθήματα Ηθικής της Τεχνολογίας σε σχολές θετικών επιστημών, αλλά και ψηφιακές ανθρωπιστικές επιστήμες (Digital Humanities) σε σχολές ανθρωπιστικών επιστημών.